کد مطلب:231440 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:304
ظهور محمد بن ابراهیم در کوفه
محمد بن ابراهیم معروف به ابن طباطبا در كوفه قیام كرد و خود را به عنوان یكی از رهبران و مخالفین خلافت بنی عباس به مردم معرفی كرد.
ابن طباطبا مردم را به كتاب و سنت دعوت می كرد و می گفت: مردم باید یكی از آل محمد علیهم السلام را برای خلافت برگزینند و به حكومت و امامت وی رضایت دهند.
مردم كوفه دعوت محمد بن ابراهیم را پذیرفتند و جماعت زیادی با او بیعت كردند.
یكی از كسانی كه برای پیشرفت امور ابن طباطبا بسیار فعالیت می كرد و همه كارها را تحت نظر داشت، ابوالسرایا سری بن منصور بود.
این مرد كه بسیار شجاع و دلیر بود فرماندهی جنگ با مخالفین را به عهده داشت، در این وقت جنگهای متعددی بین سری بن منصور، و حسن بن سهل فرمانده لشكر مأمون در عراق پیش آمد و ابوالسرایا همواره پیروز می شد و پیش می رفت.
حسن بن سهل از پیشروی ابوالسرایا بسیار ناراحت بود و فعالیت می كرد كه
[ صفحه 74]
هر چه زودتر او را از پا درآورد، و فتنه و آشوب را بخواباند، از این رو عبدوس بن محمد مرورودی را با چهار هزار نفر فرستاد تا با ابوالسرایا جنگ كنند.
عبدوس طبق فرمان حسن بن سهل در منطقه ای به نام «جامع» با او روبرو شد و جنگ شدیدی آغاز گردید، عبدوس در جنگ كشته شد، و همه آن چهار هزار نفر جز چند نفر كشته شدند.
این شكست فاحش موجب شد كه مردم دسته دسته به لشكر ابوالسرایا داخل شوند، و از این پس ابن طباطبا شوكت و قدرت و شهرتی به هم رسانید، و در كوفه سكه زد و رسما زمام امور را در دست گرفت.
بعد از این علویان كه در اطراف و اكناف عراق، شام و حجاز مخفی بودند هر كدام از ناحیه ای قد برافراشتند، و مخالفت خود را با مأمون و خلافت آل عباس آشكار كردند.
در این هنگام ابوالسرایا و علویان در كوفه به منازل بنی عباس و طرفداران آنها حمله آوردند، و هر چه در خانه ها بود غارت كردند و خانه ها را خراب نمودند، و همه ضیاع و عقار و متعلقات آنان را ضبط كرده و همه را از كوفه اخراج كردند.
پس از اینكه كوفه كاملا در اختیار ابن طباطبا قرار گرفت، و حكومتش استقرار پیدا كرد، فعالیت های خود را در اطراف آغاز نمود.
نخست لشكریان خود را به طرف بصره فرستاد و آن ناحیه را فتح كرد، و سپس واسط و اطراف آن را متصرف شد.
عباس بن محمد جعفری را به بصره فرستاد و امور آن منطقه را بدو سپرد، و حسن بن حسن را والی مكه نمود، و ایالت فارس را به اسماعیل بن موسی بن جعفر علیهماالسلام واگذار كرد، و اهواز را به زید بن موسی بن جعفر داد، و یمن را به ابراهیم
[ صفحه 75]
ابن موسی بن جعفر تفویض كرد، و سپس محمد بن سلیمان علوی را مأمور كرد كه به مدائن برود و از طرف مشرق به بغداد كه مقر عباسیان بود حمله كند.
ابن طباطبا مردم را به كتاب و سنت دعوت می كرد و می گفت: مردم باید یكی از آل محمد علیهم السلام را برای خلافت برگزینند و به حكومت و امامت وی رضایت دهند.
مردم كوفه دعوت محمد بن ابراهیم را پذیرفتند و جماعت زیادی با او بیعت كردند.
یكی از كسانی كه برای پیشرفت امور ابن طباطبا بسیار فعالیت می كرد و همه كارها را تحت نظر داشت، ابوالسرایا سری بن منصور بود.
این مرد كه بسیار شجاع و دلیر بود فرماندهی جنگ با مخالفین را به عهده داشت، در این وقت جنگهای متعددی بین سری بن منصور، و حسن بن سهل فرمانده لشكر مأمون در عراق پیش آمد و ابوالسرایا همواره پیروز می شد و پیش می رفت.
حسن بن سهل از پیشروی ابوالسرایا بسیار ناراحت بود و فعالیت می كرد كه
[ صفحه 74]
هر چه زودتر او را از پا درآورد، و فتنه و آشوب را بخواباند، از این رو عبدوس بن محمد مرورودی را با چهار هزار نفر فرستاد تا با ابوالسرایا جنگ كنند.
عبدوس طبق فرمان حسن بن سهل در منطقه ای به نام «جامع» با او روبرو شد و جنگ شدیدی آغاز گردید، عبدوس در جنگ كشته شد، و همه آن چهار هزار نفر جز چند نفر كشته شدند.
این شكست فاحش موجب شد كه مردم دسته دسته به لشكر ابوالسرایا داخل شوند، و از این پس ابن طباطبا شوكت و قدرت و شهرتی به هم رسانید، و در كوفه سكه زد و رسما زمام امور را در دست گرفت.
بعد از این علویان كه در اطراف و اكناف عراق، شام و حجاز مخفی بودند هر كدام از ناحیه ای قد برافراشتند، و مخالفت خود را با مأمون و خلافت آل عباس آشكار كردند.
در این هنگام ابوالسرایا و علویان در كوفه به منازل بنی عباس و طرفداران آنها حمله آوردند، و هر چه در خانه ها بود غارت كردند و خانه ها را خراب نمودند، و همه ضیاع و عقار و متعلقات آنان را ضبط كرده و همه را از كوفه اخراج كردند.
پس از اینكه كوفه كاملا در اختیار ابن طباطبا قرار گرفت، و حكومتش استقرار پیدا كرد، فعالیت های خود را در اطراف آغاز نمود.
نخست لشكریان خود را به طرف بصره فرستاد و آن ناحیه را فتح كرد، و سپس واسط و اطراف آن را متصرف شد.
عباس بن محمد جعفری را به بصره فرستاد و امور آن منطقه را بدو سپرد، و حسن بن حسن را والی مكه نمود، و ایالت فارس را به اسماعیل بن موسی بن جعفر علیهماالسلام واگذار كرد، و اهواز را به زید بن موسی بن جعفر داد، و یمن را به ابراهیم
[ صفحه 75]
ابن موسی بن جعفر تفویض كرد، و سپس محمد بن سلیمان علوی را مأمور كرد كه به مدائن برود و از طرف مشرق به بغداد كه مقر عباسیان بود حمله كند.